Szczyt można powiedzieć górskie marzenie, z Morskiego Oka wygląda zupełnie niepozornie i nie przyciąga swojej uwagi o wile piękniej prezentują się Mięgusze i Mnich, ale już z podejścia na Rysy tam wyłania się piękna płetwa i grań wiodąca na szczyt.
Wyjazd zaplanowany na sobotę w składzie Dresik i Ja. Wszystkie prognozy mówiły lampa. Po dotarciu na Słowację widzimy paskudne chmury, początkowo podczas podejścia do schroniska widok jest nieciekawy, krótko mówiąc mordor, nie to nie możliwe gdzie to słońce, Stopniowo mijając karawanę na szklaku na Rysy, gdzieś próbuje przebić się słońce, za Stawem gdzie odbijamy w lewo chmury są jeszcze niżej nie widać nawet przełęczy, jedyna myśl ale jak to Żabi Koń bez tej lufy - bez sensu. Po dotarciu pod ścianę wszystko się rozwiewa i nad nami już sam błękit nieba. Teraz tylko podejście, i pierwszy fajny zjazd w lekkim powietrzu gdzie dalej rozpoczyna się właściwe wejście na Konika. Grań jest fantastyczna, niesamowita i piękna, idzie się super, gdyby tylko nie ten wiatr, wieje mocno, wietrzna grań. W pewnym momencie zastanawiałem się nawet kurna gdzie ta lufa
patrzę na lewo no fajnie, na prawo Moko, Czarny Staw, fajnie czuć powietrze robi to niesamowite wrażenie, ale jak przyjemnie Cztery wyciągi i jesteśmy na szczycie, puszki brak, tradycyjne fotki ze szczytu, teraz już tylko dwa zajady w dół i zejściową ścieżką do szlaku. Śmiało mogę powiedzieć najpiękniejsza grań
Polecam
widokowo też jest pięknie, Wysoka z tego co widzimy też była oblegana.
I kilka takich sobie fotek.
