Forum portalu turystyka-gorska.pl

Ja nie kleję, jestem zbyt niecierpliwy...
Ale popatrzeć lubię . Na modele (na modelki też...).
W tamtym regionie są i fajne górki, i sporo ciekawych zabytków.
Przyznam, że gdyby nie "projekt KGP" z synem, pewnie wiele bym pominął... .

Ostatnie tegoroczna akcja w jesiennej tatrzańskiej scenerii. Urywam się we wtorek dwa dni przed większymi opadami śniegu. Akcja w stylu lekko i szybko, chyba po Zachodnich inaczej już nie umiem. Start z Siwej Polany, po godzinie jestem pod schroniskiem na Polanie Chochołowskiej, potem na Bobrowiecką Przełęcz i nieistniejącym już szlakiem na Grzesia. Po 2,5h jestem na Wołowcu. Do tej pory spotkałem tylko jedną osobę, ale przede mną w kierunku Jarząbczego Wierchu idą dwie osoby. Pogoda jest piękna z bardzo dobrą przejrzystością powietrza, wieje lekki, ale bardzo chłodny wiatr, czuć zbliżającą się zimę. Na Jarząbczym doganiam dwóch chłopaków, którzy robią mi fotę. Przez Kończysty Wierch wchodzę na Starorobociański Wierch, gdzie jestem dosłownie kilkadziesiąt sekund. Zbiegam do Siwego Zwornika i ze Starorobociańskiej Przełęczy do doliny. Pierwszy raz przemierzam Starorobociańską Dolinę, która jest strasznie zrujnowana przez zrywkę drzew. Troszkę poniżej Polany Chochołowskiej wbiegam na drogą, którą w dół do Siwej Polany. Trasa miała dystans 30km i około 2100m przewyższenia, zeszło 6,5h

Piękne widoki, fajne tempo, GGTZ to byś szybko przeleciał.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Skoro tak mówisz

Jak doczytałam wczoraj, motywacją projektantów KGP była właśnie popularyzacja mniej znanych i uczęszczanych pasm.
Chyba się udało, bo na liście członków klubu KGP jest 85 000 osób (Koronę oficjalnie zdobyło 3500).
Ja akurat nie planuję KGP, chociaż przypadkiem zebrałam już 13 z 28 szczytów, ale zainteresowało mnie, dlaczego najwyższe szczyty pasm nie należą czasem do KGP.

_________________
Nutko moja
https://www.youtube.com/user/1999szakal/playlists

Ostatnia akcja w 2021. Drugi dzień świąt święcimy jak należy Ciśniemy na wschód słońca na Leskowiec. Start z Rzyki Mydlarze czarnym szlakiem. W 35min. jestem na górze, Michał zjawia się za mną, chyba świąteczne obżarstwo mu nie posłużyło U góry strasznie zimno, wschodu jako takiego nie zobaczyliśmy, chmury zakrywały horyzont, ale kolorki na niebie były ładne. Dalej biegniemy przez Łamaną Skałę i Chatkę pod Potrójną. Szlak jest słabo przetarty, biegnie się ciężko, dopiero na Potrójnej jest w miarę przedeptane. Zbiegamy do Rzyki Praciaki, gdzie posilamy się kawałkiem makowca i asfaltem oraz polnymi drogami wracamy do samochodu. Wyszło według mapy 25km, według zegarka 21-22km, 1200m przewyższenia, zeszło nam troszkę ponad 3h.





















































W zeszłym roku w środku grudnia biegłem tą samą trasę, ale prawie nie było śniegu i w odwrotną stronę, wydaje mi się, że było więcej pod górę

Szanuję. Dieta prawdziwych twardzieli

Dorzuć jeszcze ... oraz polnymi drogami

mała rzecz, a cieszy

_________________
Nutko moja
https://www.youtube.com/user/1999szakal/playlists

Myślałem, że rejon Potrójnej i Leskowca mam już dobrze schodzony, ale tego znaku Londyn/Australia nie kojarzę. W którym miejscu on jest?

_________________
Dlaczego Polacy wymyślili himalaizm zimowy? Bo poza sezonem jest taniej.

http://summitate.wordpress.com/

Chatka pod Potrójną.

Styczniowa akcja na wschód słońca na Babią. Wschodu nie zobaczyłem, pierwszy raz mi się to zdarzyło, od Kępy w górę chmury. Na szczycie tradycyjnie wiatr mrożący mgłę na ubraniu lub włosach, najlepiej wygląda dziewczyna z długimi włosami, zupełnie osiwiała Dziesięć minut po wschodzie nadal słońca nie widać, więc zawijam się na dół. Dopiero na Kępie pięknie się rozświetliło. Chmury potem ustąpiły i był ładny dzień, no ale ja tam na wschód pocisnąłem. O 8:30 jestem już na parkingu, następnym razem będę negocjował cenę za parking bo ludzie dopiero się zjeżdżali a ja już zwolniłem miejsce.







Warun dla koneserów.



Tradycyjnie sporo ludzi.



Trochę przymroziło.



I już ładnie na powrocie.

Kolejna akcja na Babią, tym razem na zachód i to w sobotę po robocie. Niestety nie wziąłem pod uwagę, że to sobota i zmiana turnusów, więc korki murowane w wyniku czego na starcie mam 30min obsuwy. Nie ma szans zdążyć na zachód, ale cisnę dla zaliczenia.









Na Babiej też piękna zima.





O ile w lesie jest w miarę spokojnie to powyżej Kępy chce już łeb urwać. Często towarzyszył nam mocny wiatr, ale tym razem im wyżej tym gorzej, do tego ślady są szybko zawiewane a w butach biegowych pokonywanie zasp do połowy łydki jest średnie. Kolory na niebie i zmrożony krajobraz jest bajeczny.









Sporo osób schodzi ze szczytu, ale też kilka prze na szczyt, ja postanawiam około 200m przed szczytem zawrócić, pierwszy raz Babia mnie "pokonała". Podszedłem zdroworozsądkowo, było 15min. po zachodzie, więc ze szczytu nie zobaczę nic więcej niż z miejsca, do którego dotarłem a wiatr jest naprawdę niebezpieczny.















Jeszcze zbiegając porywam się na odwagę i wyjmuje aparat by zrobić parę zdjęć, ale paluchów już dawno nie czuję, będąc na Kępie parę minut zajmuje mi ich rozmasowanie i zniwelowanie uczucia wbijanych szpilek.