Do Zakopka przyjechaliśmy tradycyjnie w czwartek. I tradycyjnie baardzo zmęczeni poszliśmy spać o 2-giej, czego skutkiem było zameldowanie się na granicy o 12:00
- w samo południe.
Raźno ruszyliśmy w górę unikając jednak tupania, pobrzękiwania lanserskim szpejem czy nawet głośnej rozmowy. Przemarsz opóźnili miejscowi drwale - czekaliśmy za zakrętem, aż zrobią sobie przerwę i wyłączą piły. Strasznie były głośne! Jednak w końcu doszliśmy do polanki z widokiem na góry:
Po posiłku i nawodnieniu machnęliśmy kilka fotek na delikatne obłoczki nad szczytami i ruszyliśmy dalej:
Niestety długo nie cieszyliśmy się pogodą. Po wejściu do lasu, przed zakosami zaczęło kropić, a wyżej regularnie lać. Z oczywistych względów (brak aparatu dla płetwonurków) ten odcinek nie został ujęty w fotokronice. Posiedzieliśmy pół godzinki pod drzewem zawinięci w NRC, ale nie przestawało więc ruszyliśmy dalej.
Chwilę później Michaś wyglądał już jak wyżej, reszta nie lepiej, tylko Paweł dzięki pelerynce FjordNansena wprawdzie przypominał wielbłąda, ale suchego wielbłąda.
W tym miejscu złamaliśmy przepisy parkowe i przełożyliśmy nogi nad barierką. Ze względu na niesprzyjające okoliczności przyrody zalegliśmy na nocleg, wcześniej "na lekko" przeprowadzając rozpoznanie walką w kierunku jutrzejszego celu mimo mgły uniemożliwiającej rozpoznanie czegokolwiek, łącznie z własną gębą w lusterku. Nic to, jutro się wypogodzi, wysuszymy się i w drogę.
Ja zająłem się gotowaniem a chłopaki czekany w garść i kopać platformy. Nie trwało to długo i Michaś stwierdził "ja to pi...lę, mam już wodę w butach. Więc Paweł z Jackiem rozbili Marabuta, a my we dwóch pod kamień - do historycznego "hoteliku" - Kaczej Koliby.
, od środka suchuteńki 
Ale poza tym to miazdzy:!: Zwlaszcza to zdjecie na skale