Forum portalu turystyka-gorska.pl

W nocy w połowie grudnia.

OK, harpagan, trochę sobie jaja robimy z tego "marca", bo zdaje się, że zimą w górach to Ty jeszcze nie byłeś?
Już samo przejście tak w ogóle Orlej Perci w zimie, choćby dwunastogodzinne, byłoby baardzo zacnym wyczynem, Nie wytrzymałość jest tu problemem, przede wszystkim trzeba umieć w ogóle się nie zabić.
Dobrze kojarzę że Marcin Socha nawet spróbował do P.Nowickiego i TOPR go po nocy ewakuował z Buczynowej?

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

Socha to raczej Dominik, ś.p.
Doszedł do Krzyżnego a potem zszedł do Pańszczycy i opadł z sił na nieprzetartym. Przyszli po niego. Dobrze że zasięg był bo mogło się skończyć różnie.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Przepraszam, Dominik. Doszedł do Krzyżengo? Wydawało mi się że z powodu późnej pory zszedł z P.Nowickiego, ale może źle pamiętam.

A tak w ogóle jak już to na pewno nie z Przełęczy Nowickiego tylko z Granackiej Przełęczy. Dobra - już się więcej nie odzywam, bo zaczynam bredzić.
Hmmm.. Ta "Orla w marcu" nawet ciekawy pomysł...

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

dobra nie ma co dyskutować, trzeba będzie realizować. A do tego przygotowania po drodze do Biegu 7 Dolin na 100 km. I na koniec podam tylko link, kobieta w debiucie przeszła Orlą Perć w 1,37, kobieta a więc o czym tu gadać. https://biegamwgorach.pl/debiut-na-orle ... -37-minut/

Wyraz "debiut" należy tu odpowiednio rozumieć:



Przy czym jak można doczytać - nie tylko po Tatrach przez te dwa lata biegała.

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

Ledwo się dyskusja zaczęła, a już kolejna osoba świętej pamięci się w temacie przewija, oby to nie był jakiś zły omen.



Tak, kobieta.

Ale raz, że ta kobieta jest po kursie skałkowym i kiedyś regularnie się wspinała na panelu (nie wiem jak teraz).

Dwa, Olga startowała już na festiwalu w Krynicy, o którym tak ochoczo tutaj wspominasz. W swoim debiucie na dystansie 100 km zajęła 4 miejsce wśród kobiet, rok później, na dystansie 64 km, już wygrała.
Też zdaje się startowałeś w Biegu 7 Dolin, na krótszym dystansie 34 km. Może przypomnisz jak Ci poszło?
Edit: widzę, że miałeś DNFa, ale ta podejrzewam, że mogłeś po prostu w ogóle nie wystartować i błędnie wpisali Ci DNF zamiast DNS (co się czasem zdarza).

Powód jest prosty miałem wygrany pakiet i mogłem startować we wszystkich biegach. A więc zgłosiłem się na wszystkie i później tylko wybierałem.

O to to.

Harpagan z wolem - można być świetnym biegaczem, sprawnym człowiekiem, a jednocześnie kretynem. Sam taki jestem (pomijając świetnego biegacza), więc wiem o czym piszę. Oczywiście możesz pocisnąć Orlą w swoim debiucie w Tatrach Wysokich (sic!) nawet i poniżej godziny (nie odnoszę się do przewidywanego czasu), ale czy to wówczas zmieni ocenę przedsięwzięcia, jako kretyńskiego? Spytaj jakiegoś TOPR'owca: "NIGDY NIE BYŁEM W TATRACH WYSOKICH, chcę przebiec Orlą Perć poniżej 2 h, nie znając zupełnie specyfiki szlaku, może w marcu, czy to mądry pomysł?" - zobaczymy co odpowie. I nie chodzi o podcinanie, nomen omen, orlich, skrzydeł, ale ogólną ocenę przedsięwzięcia, przez pryzmat tatrzańskiego (nie)doświadczenia - chcę to zaakcentować.

Na razie jeszcze nie wyruszyłem. Pisać to sobie mozna o zdobywaniu nawet księżyca, liczą się czyny a nie to co się planuje. Może tam pojadę i tylko sobie spokojnie przejdę, uznając, że nie warto się spieszyć. Liczy się umiejętność dostosowania do zaistniałej sytuacji a nie zwykłe tylko gadanie. Co do ścigania się na Orlej Perci jestem źle nastawiony, bowiem za duze ryzyko wypadku. Mozna ścigać się ale z asekuracją i bez obecności innych ludzi, tyle

Tak, pamiętam, że doszedł do Krzyżnego; potem pisał, że popełnił błąd, bo mógł schodzić do Piątki zamiast do Pańszczycy.
W sumie to, tak patrząc z z dzisiejszej perspektywy, cholera wie, czy to dobrze, że zasięg był.
Bo jakby go nie było, to może jedna osoba więcej by dzisiaj żyła.
No ale to takie gdybanie.

Nooo, daleko idący wniosek...

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Żeby nie było - chodzi mi tutaj o Krzysztofa, który zginął razem z Dominikiem.

Ale w sumie to jakby się zastanowić, to i może dwie osoby. Bo gdyby Dominik jakimś cudem sam dał radę w tej Pańszczycy, ale kończąc z jakimiś srogimi odmrożeniami czy innymi poważniejszymi konsekwencjami zdrowotnymi to może jednak zdałby sobie sprawę, że w tych górach zginąć jest znacznie łatwiej niż mu się wydaje.

Delikatne lampki ostrzegawcze nie pomagały, może taki solidny liść w gębę miałby większą siłę oddziaływania.
No, o ile by w ogóle wtedy przeżył.

I to jest dobre podejście: pokora, pokora i jeszcze raz pokora, z Orlej wielu już nie wróciło więc chłopie nie przeszarżuj i miej na pierwszym miejscu życie i zdrowie swoje oraz innych turystów i będzie git.

Gdyby nie miał zasięgu/telefonu to już wtedy byłoby po nim. Gdyby miał rakiety to pewnie nie musiałby dzwonić. Jak widać dużo rozbija się o sprzęt.

PS. Co do zimy, sprzętu i kondycji to byłem w tym tygodniu na skiturach z ludźmi, którzy po górach nie chodzą w ogóle bo interesują ich raczej tylko narty, uprawianie sportów też praktycznie żadne - kilka razy w roku zjazdówki, ja też nie sportuję, trochę spacerów jedynie. Nie było łatwo ale nikt się na śmierć nie katował. Śniegu dowaliło z półtora metra - świeżego. W dwie doby zrobiliśmy około 1700m i jakieś 40km - narty do łażenia zimą są super, zakochałem się! tylko, że ja jeździć nie umiem i na zjazdach straszna walka nawet po kapuchach a co mówić o wysokich...

Rok do roku w Piątce organizują Dni Lawinowo-Skiturowe, impreza odbywa się około połowy kwietnia i jest zapowiadana w ciemno z dużym wyprzedzeniem mimo wymaganych warunków, które wyglądają mniej więcej tak:

Jest groza!
A jakby wyprościło się fotkę, to nie mógłbym na to patrzeć Rozsądek, rozsądek i jeszcze raz rozsądek.
Prawdziwa pokora to jest coś, co przychodzi z doświadczeniem.
A wcześniej może służyć do usprawiedliwiania lichoty i niemocy. To dzisiaj dość powszechne.
Chociaż przeżycia najbardziej zapadające w pamięć często wymykają się rozsądkowi