Forum portalu turystyka-gorska.pl

I. Wprowadzenie
(...)
2. Wskazanie słabych stron istniejącej regulacji.

Do słabych stron istniejącej regulacji należy zaliczyć:

(...)

- system zdobywania uprawnień przewodników turystycznych i pilotów wycieczek jest bardzo skomplikowany i czasochłonny, a źródłem konfliktów jest nakładanie się zakresów uprawnień a także obowiązek korzystania z opieki przewodnika przy zwiedzaniu wybranych miast; poza tym systemem pozostaje nadal prowadzenie licznych imprez turystyki kwalifikowanej (wysokogórskiej, kajakowej, żeglarskiej itp.); nie uwzględnia także otwarcia rynku dla przewodników z innych państw europejskich;
(...)

VI. Przewodnictwo turystyczne, opieka nad turystami

1. Model docelowy przewodnictwa turystycznego.
Zakłada się jedno, podstawowe uprawnienie przewodnika turystycznego, obejmujące dotychczasowe kompetencje pilotów wycieczek i zakres metodyczny przygotowania przewodników turystycznych. Uprawnienie tego rodzaju pozwala na prowadzenie wycieczek krajowych i zagranicznych a także pozwala na oprowadzanie wycieczek na wszystkich obszarach, nie znajdujących się na liście obszarów wyłączonych i niektórych terenach górskich.
Przewiduje się pozostawienie odrębnego uprawnienia przewodnika górskiego, uzyskiwanego przez przewodników turystycznych, związanego z prowadzeniem wycieczek na szlakach górskich, bez wyodrębniania obszarów tych uprawnień. Zakres tych uprawnień koresponduje z zakresem określonym przepisami o bezpieczeństwie w górach.
Oprowadzanie na obszarach wyłączonych wymaga uzyskania dodatkowego uprawnienia, potwierdzanego w dokumentach przewodnika turystycznego. Obszary wyłączone (zakłada się listę nie dłuższą niż 300 miejsc i obiektów) określane będą rozporządzeniem ministra właściwego do spraw turystyki. Na listę powinny zostać wpisane obiekty o szczególnym znaczeniu dla kultury narodowej, wskazane obszary parków narodowych i rezerwaty przyrody, a także miejsca stwarzające szczególne zagrożenia dla zwiedzających. Uprawnienia dla obszarów wyłączonych wydają jednostki odpowiedzialne za ich udostępnianie. Prawa i obowiązki przewodników obszarach wyłączonych określają regulaminy tych obszarów, lub inne dokumenty określające ich udostępnianie.
Zwiedzanie obiektów prywatnych odbywa się na zasadach określonych przez ich właścicieli. Wyjątki od tej zasady mogą wynikać z umów właścicieli z organami państwowymi lub samorządowymi.

2. Przewodnicy wysokogórscy.
Celowe jest określenie odrębnego uprawnienia przewodników wysokogórskich, związanego z prowadzeniem turystów w górach wysokich, typu alpejskiego, trasami wymagającymi przygotowania alpinistycznego lub innego podobnego typu. Uprawnienia w tym zakresie także nie są związane z konkretnym obszarem górskim.

3. Uznawanie dotychczasowych uprawnień.
Dotychczasowe uprawnienia przewodników turystycznych i pilotów wycieczek będą honorowane w ich obecnym zakresie bez ograniczenia w czasie i bez konieczności uzyskiwania potwierdzeń. Dotyczy to także oprowadzania po obszarach wyłączonych.
Nie przewiduje się utrzymywania w dalszym ciągu systemu potwierdzania „starych” uprawnień, dotychczas nie zweryfikowanych (art. 22a i 49 ustawy).

4. Tryb i zakres szkolenia.
Przewiduje się pozostawienie odrębnego (w stosunku do ogólnego systemu kształcenia zawodowego i ustawicznego) systemu kształcenia przewodników turystycznych. Kształcenie powinno uwzględniać nie tylko formy kursów (pozaszkolne), ale także regularne kształcenie w szkołach wyższych i policealnych.
Dotychczasowa decyzja upoważniająca do szkolenia powinna zostać zastąpiona zgłoszeniem jednostki szkolącej, podlegającej kontroli w tym zakresie. Jako uzasadnione pozostaje uprawnienie marszałka do wydania zakazu szkolenia w przypadku naruszania wymagań tym zakresie przez jednostkę szkolącą. Proponuje się rozważyć uwzględnienie, w zakresie kontroli merytorycznej szkolenia, kompetencji komisji egzaminacyjnych.
Uzasadnione jest wprowadzenie centralnej ewidencji jednostek szkolących – na podstawie zgłoszeń.
System szkolenie przewodników turystycznych nadzorowanego przez marszałków województwa obejmować powinien następujące moduły:
- szkolenie podstawowe przewodnika turystycznego,
- szkolenie dodatkowe przewodnika górskiego,
- szkolenie uzupełniające dla pilotów wycieczek ubiegających się o uprawnienie przewodnika turystycznego w nowym zakresie,
- szkolenie uzupełniające dla przewodnika turystycznego nie posiadającego uprawnień pilota wycieczek – dla uzyskania uprawnienia przewodnika turystycznego w nowym zakresie,
Ponadto, poza systemem nadzorowanym przez marszałków przewiduje się:
- szkolenia w obiektach i obszarach wyłączonych, prowadzone przez jednostki udostępniające te obiekty i obszary,
- szkolenie przewodników wysokogórskich – prowadzone przez odpowiednie stowarzyszenia, afiliowane przy organizacji międzynarodowej.

5. Nadawanie uprawnień. Ewidencja.
Organem właściwym doprowadzenia spraw związanych z przewodnictwem turystycznym pozostaje marszałek województwa.
W trybie administracyjnym, przy nadawaniu uprawnień, kontrolowane powinny być jedynie badania lekarskie wstępne. Za kontrolę badań lekarskich okresowych i kontrolnych odpowiada przedsiębiorca zatrudniający przewodnika turystycznego lub sam przewodnik działający na własny rachunek. Brak wymaganych badań lekarskich będzie podstawą dochodzenia roszczeń względem przedsiębiorcy świadczącego usługę przewodnicką, może także uzasadniać odpowiedzialność karną, w przypadku narażenia turystów na niebezpieczeństwo..
Wprowadza się centralną ewidencję uprawnień, zarówno dotychczasowych, jak i nowych. Ewidencja nie obejmuje uprawnień na obszary wyłączone – informacje o kwalifikacjach w tym zakresie i ewentualnie o dodatkowym przygotowaniu przewodników turystycznych powinny zwierać bazy danych udostępniane przez organizacje przewodników lub przedsiębiorców.

6. Odpowiedzialność dyscyplinarna przewodników turystycznych.
Pozostaje w dotychczasowym zakresie odpowiedzialność administracyjna i kontrola administracyjna przewodników. Proponuje się wprowadzić sankcję 3 lat zakazu wykonywania zawodu w przypadku cofnięcia uprawnień.
Proponuje się na nowo określić jakie przestępstwa dyskwalifikują do posiadania uprawień przewodnika turystycznego, bowiem dotychczasowe określenie zakresu tych przestępstw budzi wątpliwości.

7. Obowiązek zapewnienia opieki przewodnika turystycznego.
Obowiązek zapewnienia opieki przewodnika turystycznego przez organizatora imprezy turystycznej, także nie będącego przedsiębiorcą, zostaje ustalony jako domniemanie, dotyczy wszystkich rodzajów imprez turystycznych a nie tylko wycieczek, jak obecnie, ale może zostać wyłączony umową. Bezwzględny obowiązek korzystania z usług przewodnika dotyczyć może tylko obszarów wyłączonych, w przypadku szczególnych zagrożeń dla turystów.
W przypadku imprez pobytowych należy odróżnić zatrudnianie rezydenta sprawującego opiekę nad turystami, którym opiekę tę zapewniono w umowie (także w sposób dorozumiany) od ustanowienia przedstawiciela ograniczającego się do załatwiania spraw organizacyjnych i utrzymywania kontaktu z organizatorem turystyki. W tym pierwszym przypadku należy wymagać uprawnień przewodnika turystycznego (lub dotychczasowych uprawnień pilota wycieczek).

8. Znajomość języka obcego.
Organizator turystyki ma obowiązek zatrudniania przewodników turystycznych (pilotów wycieczek) znających odpowiedni język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu opisu Kształcenia Językowego Rady Europy. Katalog dokumentów potwierdzających znajomość języka obcego powinien być otwarty, co uzasadnia zlikwidowanie delegacji dla ministra właściwego do spraw edukacji do określenia listy świadectw i certyfikatów potwierdzających znajomość języka obcego w tym zakresie. Przewiduje się pozostawienie komisji językowych powoływanych przez marszałków województwa, jednak bez tworzenia centralnej listy egzaminatorów.

9. Ograniczenie kontroli.
Kontrola organizatorów turystyki w zakresie przez posiadania przewodników turystycznych zatrudnianych przez nich uprawnień, badań lekarskich i znajomości języka zostaje wyłączona z zakresu działania administracji. Kontrola taka dokonywana jest w postępowaniu cywilnym na wniosek klienta, ewentualnie w postępowaniach dotyczących ochrony konsumenta, jeżeli organizator bezpodstawnie powołuje się na kwalifikacje posiadane przez zatrudnianych przez niego przewodników.

10. Wykonywanie funkcji przewodnika turystycznego przez cudzoziemców.
Cudzoziemcy, towarzyszący grupom turystów z krajów ich pochodzenia, nie muszą uzyskiwać dodatkowych uprawnień na wykonywanie swoich zadań, poza obszarami wyłączonymi. Zasady wykonywania tych zadań na obszarach wyłączonych określają osoby zarządzające tymi obszarami.
Zasady stałego wykonywania funkcji przewodnika przez obcokrajowców regulują przepisy odrębne. Sytuacja przewodników posiadających odpowiednie uprawnienia w innych państwach Unii Europejskiej jest odmienna, niż sytuacja osób nie posiadających takich uprawnień, które powinny uzyskiwać je na warunkach określonych w ustawie. Uznaje się za celowe wprowadzenie obowiązku zgłoszenia dla przewodników posiadających równoważne polskim uprawnienia uzyskane w innych państwach UE. Zgłoszenie zamiaru wykonywania zawodu może być podstawą uwidocznienia przewodnika w polskiej ewidencji uprawnionych.

Z opracowanych przez specjalny zespół Ministerstwa Sportu i Turystyki założeń do projektu nowelizacji Ustawy o usługach turystycznych z dnia 21 maja 2008 r.:

2. Przewodnicy wysokogórscy.
Celowe jest określenie odrębnego uprawnienia przewodników wysokogórskich, związanego z prowadzeniem turystów w górach wysokich, typu alpejskiego, trasami wymagającymi przygotowania alpinistycznego lub innego podobnego typu. Uprawnienia w tym zakresie także nie są związane z konkretnym obszarem górskim.

Dlatego ciekaw jestem Twojej opinii co ten dokument zmienia, wnosi lub zapowiada ...

system zdobywania uprawnień przewodników turystycznych i pilotów wycieczek jest bardzo skomplikowany i czasochłonny, a źródłem konfliktów jest nakładanie się zakresów uprawnień a także obowiązek korzystania z opieki przewodnika przy zwiedzaniu wybranych miast; poza tym systemem pozostaje nadal prowadzenie licznych imprez turystyki kwalifikowanej (wysokogórskiej, kajakowej, żeglarskiej itp.); nie uwzględnia także otwarcia rynku dla przewodników z innych państw europejskich;
(...)
Zakłada się jedno, podstawowe uprawnienie przewodnika turystycznego, obejmujące dotychczasowe kompetencje pilotów wycieczek i zakres metodyczny przygotowania przewodników turystycznych. Uprawnienie tego rodzaju pozwala na prowadzenie wycieczek krajowych i zagranicznych a także pozwala na oprowadzanie wycieczek na wszystkich obszarach, nie znajdujących się na liście obszarów wyłączonych i niektórych terenach górskich.
Przewiduje się pozostawienie odrębnego uprawnienia przewodnika górskiego, uzyskiwanego przez przewodników turystycznych, związanego z prowadzeniem wycieczek na szlakach górskich, bez wyodrębniania obszarów tych uprawnień.
(...)
Obszary wyłączone (zakłada się listę nie dłuższą niż 300 miejsc i obiektów) określane będą rozporządzeniem ministra właściwego do spraw turystyki.
(...)
Uprawnienia dla obszarów wyłączonych wydają jednostki odpowiedzialne za ich udostępnianie. Prawa i obowiązki przewodników na obszarach wyłączonych określają regulaminy tych obszarów, lub inne dokumenty określające ich udostępnianie.
(...)
Bezwzględny obowiązek korzystania z usług przewodnika dotyczyć może tylko obszarów wyłączonych, w przypadku szczególnych zagrożeń dla turystów.

Wygląda na krok w dobrym kierunku - choć podtrzymuje konieczność egzaminu.

Wynika z powyższego, że nie będzie podziału obszarów przewodników górskich i przewodnicy beskidzcy, sudeccy itp. będą po prostu przewodnikami górskimi. Natomiast na obszarach wyłączonych jak np. rezerwat przyrody czy skansen budownictwa regionalnego, uprawnienia nadawać będą instytucje zajmujące się ich udostępnianiem.

A to dobrze czy źle?

Gustaw napisał:
Dlatego ciekaw jestem Twojej opinii co ten dokument zmienia, wnosi lub zapowiada ...
Zapowiada co czeka przewodników beskidzkich, sudeckich itp. (cyt. istotne fragmenty)

Bezwzględny obowiązek korzystania z usług przewodnika dotyczyć może tylko obszarów wyłączonych, w przypadku szczególnych zagrożeń dla turystów.

Dobrze, a nawet bardzo dobrze

I powyższa zapowiedź też jest chyba pozytywna ... wszystko zależy od tego jaka będzie ta lista "obszarów wyłączonych" ...

. Obszary wyłączone (zakłada się listę nie dłuższą niż 300 miejsc i obiektów) określane będą rozporządzeniem ministra właściwego do spraw turystyki. Na listę powinny zostać wpisane obiekty o szczególnym znaczeniu dla kultury narodowej, wskazane obszary parków narodowych i rezerwaty przyrody, a także miejsca stwarzające szczególne zagrożenia dla zwiedzających.

wskazane obszary parków narodowych

niecałe obszary parków

nie widzę jednak końca kuriozum pewnej poziomicy

Jednak "Bezwzględny obowiązek korzystania z usług przewodnika dotyczyć może tylko obszarów wyłączonych, w przypadku szczególnych zagrożeń dla turystów."

Nie nudź tylko pisz petycje do Lecha.

Kiedy ruszy akcja szybkie przewodnictwo?

Kiedy ruszy akcja szybkie przewodnictwo?